اختلال شخصیت مرزی چیست؟
اختلال شخصیت مرزی چیست؟
اختلال شخصیت مرزی (Borderline Personality Disorder) یکی از اختلالات روانی است که به عنوان اختلال شخصیتی دستهبندی میشود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است ویژگیها و نشانههایی دارند که زندگی روزمره و ارتباطات آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. برخی از ویژگیها و نشانههای اصلی اختلال شخصیت مرزی عبارتند از:
نوسانات شدید در احساسات: افراد با این اختلال معمولاً تجربه نوسانات شدید در احساسات مانند اضطراب، افسردگی، خشم، و خوشحالی میکنند. این نوسانات میتوانند به سرعت و بیدلیل تغییر کنند.
نگرش به ارتباطات: افراد مرزی تمایل دارند به طور متناوب به دیگران نزدیک شوند و سپس دوری کنند. این ارتباطات ناپایداری میتوانند بر اساس ترس از رفتار ردیابیای یا ترس از ترک شدن باشند.
هویت ناپایدار: افراد با اختلال شخصیت مرزی ممکن است دشواری در تعیین هویت خود و اهداف زندگی داشته باشند. آنها ممکن است به فکرها و احساسات دوگانه و متناقضی پی ببرند.
رفتارهای خودکشی و انتحاری: برخی از افراد مبتلا به این اختلال نمایانگر رفتارهای خودکشی یا انتحاری هستند. این رفتارها معمولاً نشاندهنده نیاز افراد به کمک و توجه است.
رفتارهای خشونتآمیز و عصبانی: افراد با اختلال شخصیت مرزی ممکن است در برخی موارد به رفتارهای خشونتآمیز و عصبانی تمایل داشته باشند.
اختلال شخصیت مرزی یک اختلال جدی است که نیاز به تشخیص و درمان توسط حرفهای در زمینه بهداشت روانی دارد. درمانهای مختلفی برای مدیریت این اختلال وجود دارند، از جمله روانشناس در شهرری و دیگر مناطق و در برخی موارد داروها. اهمیت تشخیص و درمان زودهنگام این اختلال نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آن ایفا میکند.
چه کسانی مبتلا میشوند؟
علل اختلال شخصیت مرزی (Borderline Personality Disorder) همگن نیستند و میتوانند ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و نرمافزاری باشند. برخی از عوامل و شرایط زیر ممکن است موجب افزایش خطر ابتلا به این اختلال شوند:
ژنتیک: داشتن تاریخچه خانوادگی از اختلال شخصیت مرزی میتواند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد. افرادی که والدین یا نزدیکان خود دچار این اختلال بودهاند، احتمالاً در خطر بیشتری قرار دارند.
محیط خانوادگی: تجربیات و شرایط خانوادگی در کودکی نیز میتوانند نقشی در توسعه اختلال شخصیت مرزی ایفا کنند. مثلاً تجربه سوء مصرف، ناپایداری خانواده، عدم ارتباط موثر با والدین، یا ترک شدن در کودکی ممکن است تأثیر مخربی داشته باشند.
سابقه تجربه تراوش احساسات: افرادی که در طول زندگیشان تجربه تراوش احساسات مکرر داشتهاند و نتوانستهاند احساسات خود را مدیریت کنند، ممکن است در خطر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی باشند.
ترکیب مشکلات روانی دیگر: اختلال شخصیت مرزی ممکن است با دیگر اختلالات روانی مانند افسردگی، اختلال اضطرابی، اختلالات اعتیاد و یا اختلالات خوردن ترکیب شود. این ترکیب مشکلات روانی ممکن است خطر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را افزایش دهد.
توجه داشته باشید که این عوامل تنها افزایش خطر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را نشان میدهند و نه ضرورتاً ابتلا را تضمین میکنند. همچنین، هر فردی ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلف باشد، و تشخیص و درمان این اختلال به عهده حرفهای در زمینه بهداشت روانی است.